bencede
New member
Haziran 2022’de Bild gazetesi “Rekor borçlarımız hakkında acı gerçekler” manşetini attı. Ve Şubat ayında: “Bu suç çeteleri Almanya’yı kontrol altına aldı”! Almanya’nın “en zorlu günlük gazetesi”nin editörleri, Axel Springer’in patronu Mathias Döpfner’in mali işlemlerini mi kastediyordu?
Çünkü 2006’da Döpfner, şu anda cum-ex işlemleri nedeniyle birkaç yıl hapis cezasıyla karşı karşıya olan o zamanki Warburg hissedarı Christian Olearius’tan 60 milyon euro’luk bir kredi için yalvardı. Araştırmacı gazeteci Oliver Schröm Çarşamba günü Döpfner’in Stern’deki Warburg Bank ile bağlantısını ortaya çıkardı. Avrupa Merkez Bankası’nın (ECB) aksine, Döpfner bile bir düğmeye basarak para yaratamaz.
Gerçek bir Bild manşeti şu olabilir: “Axel Swinger Club’da Cum-Ex?” Çünkü Bild ile Warburg Bank arasındaki bağlar yakın. Bir hatırlatma olarak cum-ex, asla ödemedikleri vergileri geri almak için hisse senedi takas eden bankalar ve fonlar tarafından organize edilen bir suçtur. Soygun, Almanya’daki 30.000 okulumuzun her biri için bize yaklaşık bir milyon avroya mal oldu.
Almanya’da insanlar hanedanları satın alıyor
Warburg Bank, 2016 ve 2017’de toplam 90 milyon avroyu geri ödemek istemediği için mevcut Federal Şansölye’ye temsillerde bulundu. Geçenlerde, Berliner Zeitung için bu Warburg olayını kapsamlı bir şekilde haber yaptım, çünkü onunla alenen bir düello içindeydim. Olaf Scholz birkaç yıldır bu konuda ve onu Federal Meclis’teki çelişkilere dahil etti.
Paulus Ponizak/BLZ
yazara
Fabio De Masi, Alman Bundestag sol ve Avrupa Parlamentosu üyesiydi ve burada ödeme hizmeti sağlayıcısı Wirecard ile ilgili olanlar gibi mali skandalları soruşturmada kendisine bir isim yaptı. Berliner Zeitung’da köşe yazarlığı yapmaktadır.
Warburg kredisi, Frankfurter Allgemeine Zeitung’un (FAZ) feuilletonundaki eski müzik eleştirmeni Mathias Döpfner’in bir torun numarası aracılığıyla Friede Springer’den henüz bir milyar avro değerinde hisse miras almadığı bir zamana dayanıyor. basında çıkan haberlere göre, ödemesi gereken vergileri neredeyse hiç ödemiyordu. Eskiden ensest konusunda soyluların düzenlediği şeyler, şimdi Almanya’nın en zengin oligarklarıyla hisse paketleri aracılığıyla düzenleniyor. Hanedanları satın alıyorsunuz.
Gazeteleri basmak için büyük miktarda sermayeye ihtiyaç vardır.
Elbe’nin vaftiz babası Christian Olearius, bu sistemi başka hiç kimsenin olmadığı kadar anladı: Stern’e göre, günlüğüne sorumluluk engelleri hakkında yazdı. O zamanlar Döpfner’in, Springer hisselerinin yüzde ikilik olasılığı dışında neredeyse hiç teminatı yoktu. Ancak Elbe’li soğukkanlı hesapçı piç Olearius, günlüğünde neden yeni zengin Döpfner’e borç verdiğini de açıkladı. Bunun üzerine yıldız: “Bu büyük bir kredi, evet, ancak bankayı tüm olasılıklarla birlikte Springer-Verlag’a götürebilir.”
Bu, eski FAZ editörü Paul Sethe’nin bir keresinde “Basın özgürlüğü, iki yüz zengin insanın fikirlerini ifade etme özgürlüğüdür” diyen eski sözüne benziyor. Ve Sethe kehanette bulunarak ekledi: “Gazete ve dergi üretimi her zaman daha büyük sermaye gerektirdiğinden, basın organlarını yöneten insanların sayısı gitgide küçülüyor. Sonuç olarak, bağımlılığımız giderek daha büyük ve daha tehlikeli hale geliyor.”
cum-eski bankerlerin Hamburg mahkeme katibi
Elbette: Axel Springer hakkındaki yarışmadan bazı manşetlerin ve Döpfner’den gelen çılgın özel metin mesajlarının arkasında ticari kişisel çıkarlar da var. Bazı köklü başkent gazetecilerinin kendi fikir güçleriyle sarhoş oldukları da bir sır değil. Medyadaki ve iş dünyasındaki yeni seçkinler, genellikle Yeşillerin ekonomik olarak liberal kanadına meylediyor ve onu her gözenekten terletiyor. Ve Bild gazetesinin küçük insanları soymak ve öfkelerini oradakilerden aşağıdakilere yönlendirmek için kurulmuş olması gerçekten yeni bir şey değil. Bild gazetesi postacılara asgari ücret verilmesine de karşı çıktı. Bilmelisiniz: Axel Springer, ekonomik sorunlardan sonra daha sonra tekrar satmak için özel posta taşıyıcısı PIN’ine yatırım yaptı.
Springer, PIN AG’ye yatırım yaptı.dpa
Warburg kredisi ve Cum-Ex-Bankier, Bild Hamburg’un neden düzenli olarak Warburg Bank ve Hamburg SPD’nin basın ofisi gibi davrandığının bir göstergesi olabilir. Bunun bir tesadüf olduğunu düşünmediğimi aylar önce yazmıştım. Görüntü, Warburg Bank ile yakın teması sürdürdü.
Örneğin, cum-eski bankerlerin Hamburg mahkeme katibi Bild editörü Markus AHaberlert, Hamburg soruşturma komitesine Warburg olayıyla ilgili olarak şu başlığı attı: “CDU ve solun şeffaf oyunu” ve ayrıca: “Düzinelerce tanık ve birkaç kişi Scholz ve Tschentscher daha sonra şu şekilde ifade edilebilir: İkisini suçlayan tek bir ifade yok. Tek bir somut delil yok, örneğin B. dolandırıcılık şüphesini destekleyen bir belge.”
“Şeytani” bir plan
Berliner Zeitung ile yaptığım bir röportajda da açıkladığım gibi bu gerçek değil: Cum-Ex bankacısının günlüklerinde Scholz’un Cum-Ex olayıyla ilgilenmek istediği bölümler var. Hatta Olearius’tan vergi meselesiyle ilgili olarak kendisiyle iletişime geçmesini istedi, polise ve savcılığa göre, o zamanki belediye başkanının bankacıyla ilk görüşmesini ayarlayan Scholz’un sırdaşlarına para akışı var, şüpheli silinmelere dair açık göstergeler var. Scholz’un takvimi.
Bununla birlikte, her şeyden önce, Hamburg Maliye Bakanlığı bir vergi memuru atamadan önce senatörün bilgilendirilmesi talebiyle mali idareye giden maliye senatörünün yeşil mürekkebi ile bankanın argümanlarının altını çizen Warburg Bank’tan bir mektup var. Atılan Cum-Ex Tatboote’un parasını toplama kararı aldı.
Bir baskın sırasında müfettişlerin bulduğu “şeytani bir plan” hakkında vergi memurundan bir tebligat var. Ve bu baskınlar için adli onaylar vardı: ayrıca Hamburg mali otoritesi – Hamburg Maliye Bakanlığı – ve Warburg lobicisi ve eski SPD milletvekili Johannes Kahrs ile. Olaf Scholz’un ofis müdürünün yazışmalarına da el konuldu.
Resmin klasik bir manipülasyonu
Bild editörü Markus AHaberlert saçma sapan bir açıklama yaptı: “Başsavcı Scholz’u görevden aldı”. Burada kastedilen, Yeşil Adalet Senatörü’ne bağlı olan Hamburg Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Hamburg Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Scholz aleyhindeki soruşturmaları sona erdirme kararını onaylamasıydı. Sebep: Bu, Olearius ile bir toplantının yalnızca sahte ilk anıları olabilir. Savcı Anne Brorhilker liderliğindeki Köln müfettişleri suç işine müdahale ederken, aynı savcılık Warburg Bankasına karşı bağımsız olarak hiçbir şey yapmadı.
Bild Hamburg sık sık SPD Hamburg ile konser verdi. AHaberlert 2021’de şöyle yazmıştı: “Fabio De Masi şu anda tekrar iddia ediyor: ‘Hamburg’daki vergi makamlarının vergi mükelleflerinin parasını asla geri istememesi saçma (…). Hatta sorumlu vergi dairesi bile çok yoğun bir şekilde kontrol etti.Maliye Senatörü Andreas Dressel (SPD) ‘De Masi’nin bu iddiası düpedüz yalandır.Siyasi sermaye için böyle bir şeyi yaymak derinden haksızlıktır’ diyor.”
Sorun: Paradan vazgeçmek isteyen vergi makamlarından, Hamburg Maliye Bakanlığından – Bild’in kendi yazdığı gibi – bahsettim. Başlangıçta ganimeti geri almak isteyen vergi dairesinden bahsetmiyordum. Klasik bir manipülasyon araştırmacı gazeteci Oliver Hollenstein’ın Twitter’da vurguladığı gibiOliver Schröm ile Warburg ilişkisini ifşa ettiği için Alman Gazeteci Ödülü’nü aldı.
Vergi beyannamemde yanlış bilgi
Warburg olayı ve Döpfner kredisi, Bild gazetesinin vergiler konusunda neden itibarımı zedelemeye çalıştığını da açıklayabilir. AB temsilcisi ve daha sonra Almanya Federal Meclisi üyesi olduğum süre boyunca gönüllü olarak vergi değerlendirmelerimi yayınladım. Bununla birlikte, resim beni ince çizgili gangsterleri kovaladığım için cezalandırmak istedi: Avrupa Parlamentosu üyeleri, AB vergilerini ödüyor ve vergi yükü Almanya’daki aynı gelirle olacağından daha düşükse, daha sonra Almanya’da vergilendiriliyor. Bu da ana sayfamda ve bir basın bülteninde açıkça açıklandı. Çünkü 2017 sonbaharında Federal Meclis’e başarılı bir şekilde seçilmemle birlikte AB Parlamentosu’ndan ayrıldım. Yani 2017’de çoğunlukla AB’de vergi ödedim.
Bild’den bir gazeteci olan Kai Weise, Almanya Federal Meclisi’ndeki Finans Komitesi’nin bir iş gezisinde vergi beyannamemi yayınlamam için beni aradı. İtalya Başbakanı’nın oturduğu Palazzo Chigi’deki bir randevunun ortasında, AB vergi konusunu anladığını doğruladı. Ancak birkaç gün sonra CDU’lu meslektaşlarım Federal Meclis koridorlarında vergi danışmanımın telefon numarasını alıp alamayacakları konusunda şakalaşıyorlardı. Çünkü Weise, Almanya’da ödediğim vergileri sadece gelirime yatırmış ve Bild gazetesine şunları yazmıştı: “Hamburg-Altona vergi dairesine göre De Masi 104.380 Euro kazandı ve bunun için 9391 Euro gelir vergisi ödemek zorunda kaldı. Ayrıca soli’de 453,14 euro, kilise vergisinde (Katolik) 741,51 euro vardı.”
Fabio De Masi, Şansölye Scholz ve Cum-Ex konusunda Hamburg’daki soruşturma komitesinde. Mart 2023’ten bir fotoğrafdpa
Cumhuriyetin en güçlü adamları
Kulağa harika geliyordu. Vergi oranı yüzde onun altında. Aslında, AB vergileriyle yüzde 30’un üzerinde vergi vardı. Resim aynı zamanda basın bültenimdeki önemli bir cümleyi de saklıyordu: “2017 için vergi değerlendirmem, benim gibi en çok kazananların hiçbir şekilde aşırı yük altında olmadığını gösteriyor.”
Weise’ye şikayet ettiğimde, kısa ve öz bir şekilde Bild’in yalnızca Alman vergileriyle ilgili olduğunu söyledi. Sosyal medyadaki manipülasyondan ve Bildblog’un Bild-Fake hakkındaki haberlerinden haberdar olan okuyucuların sayısız protestosunun ardından Bild-Zeitung, haberi düzeltti. Eski bankacılarla ve vergi adaleti için savaşan benimle uğraşmak, Bild gazetesinin beyaz yakalı suçlular için bir kalbi olduğunu doğruluyor!
Ancak Christian Olearius hakkında söylenmesi gereken bir şey var: cumhuriyetin en güçlü adamları – ister Döpfner ister Scholz olsun – onun günlükleri önünde titriyor! Çünkü onlar, çağdaş tarihin bir belgesi, bu ülkedeki güçlü adamların ve ikiyüzlü amatör vatanseverlerin adetlerinin bir portresi. Çünkü Korona krizi ve fiyat çılgınlığı sonrasında emek veren, kurallara uyan ve var olma korkusu yaşayan milyonlarca insana ihanet ederken kendilerini bir bankacının şantajlarına açık hale getiriyorlar.
Christian Olearius erkenden stratejik yatırımlar yaptı: iş Cum-Ex suç ganimetini geri almaya geldiğinde CDU ve SPD’ye parti bağışlarıyla. Warburg Bankası cezai cum-ex anlaşmalarından yararlansa da, her iki taraf da bağışları asla geri ödemedi. Ve Olearius, Axel Springer patronuna yatırım yaptı. Marlon Brando, The Godfather’da Don Corleone olarak bunu nasıl söyledi? “Bir noktada, ama muhtemelen asla, senden bana küçük bir iyilik yapmanı isteyeceğim.” Ve: “Ona reddedemeyeceği bir teklif yapacağım.” Bay Döpfner ve Bay Scholz, Don Corleone’lerini Elbe’de buldular!
Geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! briefe@Haberler
Çünkü 2006’da Döpfner, şu anda cum-ex işlemleri nedeniyle birkaç yıl hapis cezasıyla karşı karşıya olan o zamanki Warburg hissedarı Christian Olearius’tan 60 milyon euro’luk bir kredi için yalvardı. Araştırmacı gazeteci Oliver Schröm Çarşamba günü Döpfner’in Stern’deki Warburg Bank ile bağlantısını ortaya çıkardı. Avrupa Merkez Bankası’nın (ECB) aksine, Döpfner bile bir düğmeye basarak para yaratamaz.
Gerçek bir Bild manşeti şu olabilir: “Axel Swinger Club’da Cum-Ex?” Çünkü Bild ile Warburg Bank arasındaki bağlar yakın. Bir hatırlatma olarak cum-ex, asla ödemedikleri vergileri geri almak için hisse senedi takas eden bankalar ve fonlar tarafından organize edilen bir suçtur. Soygun, Almanya’daki 30.000 okulumuzun her biri için bize yaklaşık bir milyon avroya mal oldu.
Almanya’da insanlar hanedanları satın alıyor
Warburg Bank, 2016 ve 2017’de toplam 90 milyon avroyu geri ödemek istemediği için mevcut Federal Şansölye’ye temsillerde bulundu. Geçenlerde, Berliner Zeitung için bu Warburg olayını kapsamlı bir şekilde haber yaptım, çünkü onunla alenen bir düello içindeydim. Olaf Scholz birkaç yıldır bu konuda ve onu Federal Meclis’teki çelişkilere dahil etti.
Paulus Ponizak/BLZ
yazara
Fabio De Masi, Alman Bundestag sol ve Avrupa Parlamentosu üyesiydi ve burada ödeme hizmeti sağlayıcısı Wirecard ile ilgili olanlar gibi mali skandalları soruşturmada kendisine bir isim yaptı. Berliner Zeitung’da köşe yazarlığı yapmaktadır.
Warburg kredisi, Frankfurter Allgemeine Zeitung’un (FAZ) feuilletonundaki eski müzik eleştirmeni Mathias Döpfner’in bir torun numarası aracılığıyla Friede Springer’den henüz bir milyar avro değerinde hisse miras almadığı bir zamana dayanıyor. basında çıkan haberlere göre, ödemesi gereken vergileri neredeyse hiç ödemiyordu. Eskiden ensest konusunda soyluların düzenlediği şeyler, şimdi Almanya’nın en zengin oligarklarıyla hisse paketleri aracılığıyla düzenleniyor. Hanedanları satın alıyorsunuz.
Gazeteleri basmak için büyük miktarda sermayeye ihtiyaç vardır.
Elbe’nin vaftiz babası Christian Olearius, bu sistemi başka hiç kimsenin olmadığı kadar anladı: Stern’e göre, günlüğüne sorumluluk engelleri hakkında yazdı. O zamanlar Döpfner’in, Springer hisselerinin yüzde ikilik olasılığı dışında neredeyse hiç teminatı yoktu. Ancak Elbe’li soğukkanlı hesapçı piç Olearius, günlüğünde neden yeni zengin Döpfner’e borç verdiğini de açıkladı. Bunun üzerine yıldız: “Bu büyük bir kredi, evet, ancak bankayı tüm olasılıklarla birlikte Springer-Verlag’a götürebilir.”
Bu, eski FAZ editörü Paul Sethe’nin bir keresinde “Basın özgürlüğü, iki yüz zengin insanın fikirlerini ifade etme özgürlüğüdür” diyen eski sözüne benziyor. Ve Sethe kehanette bulunarak ekledi: “Gazete ve dergi üretimi her zaman daha büyük sermaye gerektirdiğinden, basın organlarını yöneten insanların sayısı gitgide küçülüyor. Sonuç olarak, bağımlılığımız giderek daha büyük ve daha tehlikeli hale geliyor.”
cum-eski bankerlerin Hamburg mahkeme katibi
Elbette: Axel Springer hakkındaki yarışmadan bazı manşetlerin ve Döpfner’den gelen çılgın özel metin mesajlarının arkasında ticari kişisel çıkarlar da var. Bazı köklü başkent gazetecilerinin kendi fikir güçleriyle sarhoş oldukları da bir sır değil. Medyadaki ve iş dünyasındaki yeni seçkinler, genellikle Yeşillerin ekonomik olarak liberal kanadına meylediyor ve onu her gözenekten terletiyor. Ve Bild gazetesinin küçük insanları soymak ve öfkelerini oradakilerden aşağıdakilere yönlendirmek için kurulmuş olması gerçekten yeni bir şey değil. Bild gazetesi postacılara asgari ücret verilmesine de karşı çıktı. Bilmelisiniz: Axel Springer, ekonomik sorunlardan sonra daha sonra tekrar satmak için özel posta taşıyıcısı PIN’ine yatırım yaptı.
Springer, PIN AG’ye yatırım yaptı.dpa
Warburg kredisi ve Cum-Ex-Bankier, Bild Hamburg’un neden düzenli olarak Warburg Bank ve Hamburg SPD’nin basın ofisi gibi davrandığının bir göstergesi olabilir. Bunun bir tesadüf olduğunu düşünmediğimi aylar önce yazmıştım. Görüntü, Warburg Bank ile yakın teması sürdürdü.
Örneğin, cum-eski bankerlerin Hamburg mahkeme katibi Bild editörü Markus AHaberlert, Hamburg soruşturma komitesine Warburg olayıyla ilgili olarak şu başlığı attı: “CDU ve solun şeffaf oyunu” ve ayrıca: “Düzinelerce tanık ve birkaç kişi Scholz ve Tschentscher daha sonra şu şekilde ifade edilebilir: İkisini suçlayan tek bir ifade yok. Tek bir somut delil yok, örneğin B. dolandırıcılık şüphesini destekleyen bir belge.”
“Şeytani” bir plan
Berliner Zeitung ile yaptığım bir röportajda da açıkladığım gibi bu gerçek değil: Cum-Ex bankacısının günlüklerinde Scholz’un Cum-Ex olayıyla ilgilenmek istediği bölümler var. Hatta Olearius’tan vergi meselesiyle ilgili olarak kendisiyle iletişime geçmesini istedi, polise ve savcılığa göre, o zamanki belediye başkanının bankacıyla ilk görüşmesini ayarlayan Scholz’un sırdaşlarına para akışı var, şüpheli silinmelere dair açık göstergeler var. Scholz’un takvimi.
Bununla birlikte, her şeyden önce, Hamburg Maliye Bakanlığı bir vergi memuru atamadan önce senatörün bilgilendirilmesi talebiyle mali idareye giden maliye senatörünün yeşil mürekkebi ile bankanın argümanlarının altını çizen Warburg Bank’tan bir mektup var. Atılan Cum-Ex Tatboote’un parasını toplama kararı aldı.
Bir baskın sırasında müfettişlerin bulduğu “şeytani bir plan” hakkında vergi memurundan bir tebligat var. Ve bu baskınlar için adli onaylar vardı: ayrıca Hamburg mali otoritesi – Hamburg Maliye Bakanlığı – ve Warburg lobicisi ve eski SPD milletvekili Johannes Kahrs ile. Olaf Scholz’un ofis müdürünün yazışmalarına da el konuldu.
Resmin klasik bir manipülasyonu
Bild editörü Markus AHaberlert saçma sapan bir açıklama yaptı: “Başsavcı Scholz’u görevden aldı”. Burada kastedilen, Yeşil Adalet Senatörü’ne bağlı olan Hamburg Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Hamburg Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Scholz aleyhindeki soruşturmaları sona erdirme kararını onaylamasıydı. Sebep: Bu, Olearius ile bir toplantının yalnızca sahte ilk anıları olabilir. Savcı Anne Brorhilker liderliğindeki Köln müfettişleri suç işine müdahale ederken, aynı savcılık Warburg Bankasına karşı bağımsız olarak hiçbir şey yapmadı.
Bild Hamburg sık sık SPD Hamburg ile konser verdi. AHaberlert 2021’de şöyle yazmıştı: “Fabio De Masi şu anda tekrar iddia ediyor: ‘Hamburg’daki vergi makamlarının vergi mükelleflerinin parasını asla geri istememesi saçma (…). Hatta sorumlu vergi dairesi bile çok yoğun bir şekilde kontrol etti.Maliye Senatörü Andreas Dressel (SPD) ‘De Masi’nin bu iddiası düpedüz yalandır.Siyasi sermaye için böyle bir şeyi yaymak derinden haksızlıktır’ diyor.”
Sorun: Paradan vazgeçmek isteyen vergi makamlarından, Hamburg Maliye Bakanlığından – Bild’in kendi yazdığı gibi – bahsettim. Başlangıçta ganimeti geri almak isteyen vergi dairesinden bahsetmiyordum. Klasik bir manipülasyon araştırmacı gazeteci Oliver Hollenstein’ın Twitter’da vurguladığı gibiOliver Schröm ile Warburg ilişkisini ifşa ettiği için Alman Gazeteci Ödülü’nü aldı.
Vergi beyannamemde yanlış bilgi
Warburg olayı ve Döpfner kredisi, Bild gazetesinin vergiler konusunda neden itibarımı zedelemeye çalıştığını da açıklayabilir. AB temsilcisi ve daha sonra Almanya Federal Meclisi üyesi olduğum süre boyunca gönüllü olarak vergi değerlendirmelerimi yayınladım. Bununla birlikte, resim beni ince çizgili gangsterleri kovaladığım için cezalandırmak istedi: Avrupa Parlamentosu üyeleri, AB vergilerini ödüyor ve vergi yükü Almanya’daki aynı gelirle olacağından daha düşükse, daha sonra Almanya’da vergilendiriliyor. Bu da ana sayfamda ve bir basın bülteninde açıkça açıklandı. Çünkü 2017 sonbaharında Federal Meclis’e başarılı bir şekilde seçilmemle birlikte AB Parlamentosu’ndan ayrıldım. Yani 2017’de çoğunlukla AB’de vergi ödedim.
Bild’den bir gazeteci olan Kai Weise, Almanya Federal Meclisi’ndeki Finans Komitesi’nin bir iş gezisinde vergi beyannamemi yayınlamam için beni aradı. İtalya Başbakanı’nın oturduğu Palazzo Chigi’deki bir randevunun ortasında, AB vergi konusunu anladığını doğruladı. Ancak birkaç gün sonra CDU’lu meslektaşlarım Federal Meclis koridorlarında vergi danışmanımın telefon numarasını alıp alamayacakları konusunda şakalaşıyorlardı. Çünkü Weise, Almanya’da ödediğim vergileri sadece gelirime yatırmış ve Bild gazetesine şunları yazmıştı: “Hamburg-Altona vergi dairesine göre De Masi 104.380 Euro kazandı ve bunun için 9391 Euro gelir vergisi ödemek zorunda kaldı. Ayrıca soli’de 453,14 euro, kilise vergisinde (Katolik) 741,51 euro vardı.”
Fabio De Masi, Şansölye Scholz ve Cum-Ex konusunda Hamburg’daki soruşturma komitesinde. Mart 2023’ten bir fotoğrafdpa
Cumhuriyetin en güçlü adamları
Kulağa harika geliyordu. Vergi oranı yüzde onun altında. Aslında, AB vergileriyle yüzde 30’un üzerinde vergi vardı. Resim aynı zamanda basın bültenimdeki önemli bir cümleyi de saklıyordu: “2017 için vergi değerlendirmem, benim gibi en çok kazananların hiçbir şekilde aşırı yük altında olmadığını gösteriyor.”
Weise’ye şikayet ettiğimde, kısa ve öz bir şekilde Bild’in yalnızca Alman vergileriyle ilgili olduğunu söyledi. Sosyal medyadaki manipülasyondan ve Bildblog’un Bild-Fake hakkındaki haberlerinden haberdar olan okuyucuların sayısız protestosunun ardından Bild-Zeitung, haberi düzeltti. Eski bankacılarla ve vergi adaleti için savaşan benimle uğraşmak, Bild gazetesinin beyaz yakalı suçlular için bir kalbi olduğunu doğruluyor!
Ancak Christian Olearius hakkında söylenmesi gereken bir şey var: cumhuriyetin en güçlü adamları – ister Döpfner ister Scholz olsun – onun günlükleri önünde titriyor! Çünkü onlar, çağdaş tarihin bir belgesi, bu ülkedeki güçlü adamların ve ikiyüzlü amatör vatanseverlerin adetlerinin bir portresi. Çünkü Korona krizi ve fiyat çılgınlığı sonrasında emek veren, kurallara uyan ve var olma korkusu yaşayan milyonlarca insana ihanet ederken kendilerini bir bankacının şantajlarına açık hale getiriyorlar.
Christian Olearius erkenden stratejik yatırımlar yaptı: iş Cum-Ex suç ganimetini geri almaya geldiğinde CDU ve SPD’ye parti bağışlarıyla. Warburg Bankası cezai cum-ex anlaşmalarından yararlansa da, her iki taraf da bağışları asla geri ödemedi. Ve Olearius, Axel Springer patronuna yatırım yaptı. Marlon Brando, The Godfather’da Don Corleone olarak bunu nasıl söyledi? “Bir noktada, ama muhtemelen asla, senden bana küçük bir iyilik yapmanı isteyeceğim.” Ve: “Ona reddedemeyeceği bir teklif yapacağım.” Bay Döpfner ve Bay Scholz, Don Corleone’lerini Elbe’de buldular!
Geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! briefe@Haberler