bencede
New member
Uzun zamandır belliydi ama şimdi çıktı: Friedrichstrasse’deki Fransız mağazası Galeries Lafayette taşınıyor. 2024’ün sonu. Berlin şöyle diyor: Elveda, ortasında garip şeffaf hunisi olan tüketim tapınağı, ki bu çok fazla olmalı, ama asla sadece bir mağaza değil: Fransız yaşam tarzının vitrini, turistler için bir cazibe merkezi, ve elbette yıkılmış Friedrichstrasse için de bir cankurtaran halatı. Şimdi Lafayette, Tristesse’yi geride bırakarak ayrılıyor. Mon dieu, peynirimizi şimdi nereden alalım?
Aslına bakılırsa, en cesur iyimserler bile binada yeniden bir büyük mağazanın yer alacağını hayal etmekte zorlanıyor. 27 yıldır uzmanlar, yıldız mimar Jean Nouvel’in Doğu Şehri’ne ne koyduğunu merak ediyor. Ve sonra bir fırtına sırasında camlar sokağa çarptı! Uzun bir arama sonucunda az sayıda ama pahalı eşyanın bulunabildiği bir bina nasıl çalışabilirdi? Gerçekte sadece yemek alanının bulunduğu bodrum katı bir mağazaya benziyordu.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Galeries Lafayette: Zor bir caddede zorlu bir mağaza
Bildiğimiz kadarıyla galeriler her zaman şöyle böyle işledi; daha fazla ayrıntı duyulmadı. Yani Lafayette, sonuna kadar zorlu bir sokakta zorlu bir mülk olarak kaldı ve kesinlikle öyle kalacak. Bu durum, kenarlarında kimsenin gezinmediği yürüyüş alanları bulunan bir bisiklet yolundaki başarısız ve yasa dışı uzun trafik girişimi nedeniyle daha da zor hale geldi. Fransızların ayrılmak istediği yıllardır biliniyordu, tek soru bunun ne zaman olacağıydı.
Bu sorunun yanıtı artık verildi. Bu iyi. Peki şimdi ne geliyor? En azından gerçekten büyüleyici bir fikir için rüzgar olabilir. 2024 sonundaki kapatma kararıyla birlikte eve olası bir perspektif açılıyor. Berlin’de 100 yılı aşkın süredir geliştirilmekte olan Merkez ve Eyalet Kütüphanesi’ne ev sahipliği yapabilir.
Fikir, Kültür Senatörü Joe Chialo tarafından ortaya atıldı. Birkaç hafta önce bunu ağzından kaçırdı ve özellikle kültürden alkış aldı. Şehir planlamacıları aynı zamanda binlerce genç kütüphane ziyaretçisini hayal ettiler ve görünüşte ölü olan Friedrichstrasse’nin yeniden canlanışını hayal ettiler. Sonuçta Berlin’in semtlerinde buna benzer küçük ölçekli rol modeller var. Hohenschönhausen’deki Linden Center’daki Anna Seghers Kütüphanesi veya Steglitz’deki Schloss alışveriş merkezindeki Ingeborg Drewitz Kütüphanesi çevrelerini sürdürülebilir bir şekilde canlandırıyor. Kombinasyon işe yarayabilir.
Bazı insanlar Friedrichstrasse’deki Cam Saray’daki ZLB’yi Chialo’nun selefi Lederer’den zaten duymuştu, ama onu dışarı çıkaran CDU’lu adamdı. Bir politikacının özellikle kendi sektöründe dirençle karşılaştığında ihtiyaç duyduğu türden bir tanıtım. Joe Chialo’nun başına gelen de tam olarak buydu.
Joe Chialo: Tek başına Kültür Senatörü
Siyasete yeni giren isim, siyah-kırmızı koalisyonda büyük bir direnişle karşılaştı. Kabul etmediği söyleniyor. ZLB’ye nasıl ödeme yapmak istediğini bilmiyor. Bir de Galeries Lafayette var.
Galeries Lafayette: Politikanın hakarete uğramış ciğer sosisleri
En azından Parislilerin ayrılık beyanıyla bu sorun çözüldü. Daha sonra her iki hükümet partisindeki bilgisiz kişilerin aşağılayıcı-karaciğer sucuğu tutumunu ortadan kaldırırsanız, geriye kalan engel paradır. Bu engel aslında çok yüksek ve senatör bunu nasıl aşmayı planladığını henüz açıklamadı.
Friedrichstrasse’deki ev, küresel emlak şirketi Tishman Speyer’e ait. Kârını maksimuma çıkarmaya odaklanan bu tür yatırımcılar, konut sıkıntısı çeken Berlin’de kötü bir üne sahip. Amerikalılar Berlin vergi mükelleflerinden yeni bina için 590 milyon euro ödemelerini istiyor. Ayrıca tadilat için üç haneli milyonluk bir meblağ olacaktı. Bu en az 700 milyon euro eder.
ICC Eylül ayındaki Açık Anıt Günü’ndeEmmanuele Contini
Özellikle Chialo’nun SPD’deki koalisyon ortaklarının ZLB için tamamen farklı bir konum hayal edebilmeleri şaşırtıcı değil. Batı Berlin’de neredeyse on yıldır boş olan bir kentsel gelişim ikonu olan ICC için acilen bir gelecek aranıyor.
Kültür insanları ICC’nin düşüncesi karşısında sarsılıyor: fazla dolambaçlı, fazla ticaret fuarı benzeri, fazla kirli ve dolayısıyla dönüştürülmesi pahalı, fazla zayıf bağlantı, fazla merkezi olmayan, fazla havalı değil!
En azından tartışma Paris’ten Au revoir tarafından yeniden açıldı. Onlara liderlik etmeliyiz.
Aslına bakılırsa, en cesur iyimserler bile binada yeniden bir büyük mağazanın yer alacağını hayal etmekte zorlanıyor. 27 yıldır uzmanlar, yıldız mimar Jean Nouvel’in Doğu Şehri’ne ne koyduğunu merak ediyor. Ve sonra bir fırtına sırasında camlar sokağa çarptı! Uzun bir arama sonucunda az sayıda ama pahalı eşyanın bulunabildiği bir bina nasıl çalışabilirdi? Gerçekte sadece yemek alanının bulunduğu bodrum katı bir mağazaya benziyordu.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Galeries Lafayette: Zor bir caddede zorlu bir mağaza
Bildiğimiz kadarıyla galeriler her zaman şöyle böyle işledi; daha fazla ayrıntı duyulmadı. Yani Lafayette, sonuna kadar zorlu bir sokakta zorlu bir mülk olarak kaldı ve kesinlikle öyle kalacak. Bu durum, kenarlarında kimsenin gezinmediği yürüyüş alanları bulunan bir bisiklet yolundaki başarısız ve yasa dışı uzun trafik girişimi nedeniyle daha da zor hale geldi. Fransızların ayrılmak istediği yıllardır biliniyordu, tek soru bunun ne zaman olacağıydı.
Bu sorunun yanıtı artık verildi. Bu iyi. Peki şimdi ne geliyor? En azından gerçekten büyüleyici bir fikir için rüzgar olabilir. 2024 sonundaki kapatma kararıyla birlikte eve olası bir perspektif açılıyor. Berlin’de 100 yılı aşkın süredir geliştirilmekte olan Merkez ve Eyalet Kütüphanesi’ne ev sahipliği yapabilir.
Fikir, Kültür Senatörü Joe Chialo tarafından ortaya atıldı. Birkaç hafta önce bunu ağzından kaçırdı ve özellikle kültürden alkış aldı. Şehir planlamacıları aynı zamanda binlerce genç kütüphane ziyaretçisini hayal ettiler ve görünüşte ölü olan Friedrichstrasse’nin yeniden canlanışını hayal ettiler. Sonuçta Berlin’in semtlerinde buna benzer küçük ölçekli rol modeller var. Hohenschönhausen’deki Linden Center’daki Anna Seghers Kütüphanesi veya Steglitz’deki Schloss alışveriş merkezindeki Ingeborg Drewitz Kütüphanesi çevrelerini sürdürülebilir bir şekilde canlandırıyor. Kombinasyon işe yarayabilir.
Bazı insanlar Friedrichstrasse’deki Cam Saray’daki ZLB’yi Chialo’nun selefi Lederer’den zaten duymuştu, ama onu dışarı çıkaran CDU’lu adamdı. Bir politikacının özellikle kendi sektöründe dirençle karşılaştığında ihtiyaç duyduğu türden bir tanıtım. Joe Chialo’nun başına gelen de tam olarak buydu.
Joe Chialo: Tek başına Kültür Senatörü
Siyasete yeni giren isim, siyah-kırmızı koalisyonda büyük bir direnişle karşılaştı. Kabul etmediği söyleniyor. ZLB’ye nasıl ödeme yapmak istediğini bilmiyor. Bir de Galeries Lafayette var.
Galeries Lafayette: Politikanın hakarete uğramış ciğer sosisleri
En azından Parislilerin ayrılık beyanıyla bu sorun çözüldü. Daha sonra her iki hükümet partisindeki bilgisiz kişilerin aşağılayıcı-karaciğer sucuğu tutumunu ortadan kaldırırsanız, geriye kalan engel paradır. Bu engel aslında çok yüksek ve senatör bunu nasıl aşmayı planladığını henüz açıklamadı.
Friedrichstrasse’deki ev, küresel emlak şirketi Tishman Speyer’e ait. Kârını maksimuma çıkarmaya odaklanan bu tür yatırımcılar, konut sıkıntısı çeken Berlin’de kötü bir üne sahip. Amerikalılar Berlin vergi mükelleflerinden yeni bina için 590 milyon euro ödemelerini istiyor. Ayrıca tadilat için üç haneli milyonluk bir meblağ olacaktı. Bu en az 700 milyon euro eder.
ICC Eylül ayındaki Açık Anıt Günü’ndeEmmanuele Contini
Özellikle Chialo’nun SPD’deki koalisyon ortaklarının ZLB için tamamen farklı bir konum hayal edebilmeleri şaşırtıcı değil. Batı Berlin’de neredeyse on yıldır boş olan bir kentsel gelişim ikonu olan ICC için acilen bir gelecek aranıyor.
Kültür insanları ICC’nin düşüncesi karşısında sarsılıyor: fazla dolambaçlı, fazla ticaret fuarı benzeri, fazla kirli ve dolayısıyla dönüştürülmesi pahalı, fazla zayıf bağlantı, fazla merkezi olmayan, fazla havalı değil!
En azından tartışma Paris’ten Au revoir tarafından yeniden açıldı. Onlara liderlik etmeliyiz.