bencede
New member
Bu güneşli Pazar öğleden sonra Mehmke'de insan ruhu yok. Yaklaşık 150 nüfuslu Saksonya-Anhalt'ta küçük topluluk sessiz ve terk edilmiş görünüyor. Sadece köy topluluk merkezinden seslere nüfuz eder – üç kadın mutfakta farklı kekler keser ve parçaları tabletlere koyar. Konuklar yakında gelecek.
Papaz Ulrich Storck, ana salondaki mikrofonları test eder ve masaları oluşturur. Bir saatten kısa bir sürede “Birbirinizle Konuş” etkinliği başlıyor. Berliner Zeitung'un uzun zaman köşe yazarı filozof Michael Andrick, günümüzün tartışma kültürü hakkında bir ders verecek. Herkes davet edildi – gerçekten hepsi. Saksonya-Anhalt eyaletinde “yangın duvarı” yok.
Saksonya-Anhalt: Bir masadaki tüm partiler
Diesdorf'un cemaati, Michael Andrick'i Salzwedler Urania EV'nin desteğiyle ve belediyede bulunan tüm partilerin temsilcileri ile davet etti: FDP, SPD, CDU, Sol, Bündnis 90/Die Greens ve AFD. Storck, “Ben politik olarak deneyimli bir insan değilim, ama hayata ve insanlara neyin uygun olduğuna dair iyi bir anlayışa sahip olduğuma inanıyorum” diyor. Geçen yılın Mayıs ayında Andrick ile bölgesel Volksstimme gazetesinde bir röportaj okudu. İçinde yazar, sıcak tartışma atmosferi hakkında eleştirel bir şekilde yorum yaptı. Gerçek sorular sık sık ve bazen manipülatif olarak ahlaki olarak tahsil edilir, bu da şimdiki zamanın zorluklarıyla başa çıkmayı zorlaştırır. “Kendimi çok ele almış hissettim,” diyor Storck.
Village Community Center'daki acele gösterdiği gibi, fikir geniş bir onay aldı. Ek sandalyeler taşınır – yaklaşık 60 kişi kahve içmek, pasta yiyin ve Andrick'in sözlerini dinleyin. “Aşk saygıyla ilgilidir”, filozof dersine başlar, bu da onu Papaz Storck'tan Dağı'ndaki vaaza giriş açıklamalarıyla doğrudan bağlantılı hale getirir. Sonra topluluğun ne hareket ettiğini ve mevcut görüş alışverişini nasıl algıladığını soruyor. Cevaplar gelmede uzun değil. “Corona dostlukları ve aileleri yok etti,” diyor bir kadın. Özellikle pandemi Almanya'daki tartışma atmosferini değiştirdi. “Neden herkesin kendi fikri olamaz?” Başka biri sorar. Sohbetler genellikle yüzeyseldir, neredeyse hiç derin tartışmalar yoktur: “Fikrinizi ifade etmekten korkuyorsunuz.”
Saksonya-Anhalt'ta Michael AndrickEmmanuele Contini/Berliner Zeitung
Odada tüm öğleden sonra çok fazla enerji var – konunun ne kadar acilen olduğuna dair bir işaret. Demoskopi Enstitüsü Allensbach tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Almanya'daki insanların sadece yüzde 40'ı olumsuz sonuçlardan korkmadan görüşlerini özgürce ifade edebileceklerine inanıyor.
Andrick, ortak refah sorunlarının, yani siyasi meselelerin bugün ahlaki sorulara yönelik olarak yeniden yorumlandığını söylüyor. Örnek olarak nükleer enerji ile ilgili tartışmadan söz ediyor: “Torunlarınızın radyasyon ölümünü umursamıyorsunuz” – Filozof, bu ifadeyi nükleer enerji ve rakip tartışanlara “insanlık dışı” için damgaladığında her gerçek tartışmanın nasıl sona ereceğine bir örnek olarak kullanıyor. Gerçek enerji politikası sorusu arka koltuk alırken, tartışma kişisel ve ideolojik olarak devam ediyor. Andrick, “Toplumun tüm önemli soruları tartışması son derece tehlikelidir.” “Sonunda, diğer vatandaşlar düşman olur.”
Mehmke'deki belediye mevcut tartışma kültürünü tartışıyor.Emmanuele Contini/Berliner Zeitung
Günümüzde, insanlar bir görüş ifade etmeden önce kendilerini haklı çıkarmak zorunda olduklarını hissettiler. Tipik bir örnek: “AFD'yi sevmiyorum, ama farklı bir göç politikası yapabilirsiniz.” Yalnızca önyargısız farklı görüşlerin açık bir yüzleşmesi sağlıklı bir tartışma kültürüne yol açabilir. Andrick, “Ahlaki Hapishanede” kitabından bazı pasajlar okuyor.
Odadaki ruh hali canlı, tartışma ortaya çıkıyor. Katılımcılar medyanın rolünü özellikle yoğun bir şekilde tartışıyorlar. Bazıları önde gelen medyanın açısını eleştirir, diğerleri ise bilgilerin daha katı kontrolünü talep eder. “Sorun şu ki, bilimsel çizgiyi belirleyen üç medyamız yok,” diyor bir adam. Son yıllarda, tartışma giderek daha fazla ideologlaştırıldı ve bilimsel bilgi sık sık göz ardı edildi.
Kim ne doğru ya da yanlış karar verir?
“Neyin doğru veya yanlış olduğuna kim karar verir? Hangi bilimsel tez doğru veya daha az doğrudur?” Cevaplar Andrick. Özellikle Corona Pandemi'de, önlemlerden aşılamalara kadar birçok açıdan açık bir bilimsel fikir birliği olmadığı gösterilmiştir.
Kahve hepsi, kek neredeyse. Topluluk bütün akşam konuşmaya devam etmek istiyor, ancak Andrick aynı gün Berlin'e geri dönmek zorunda. Kitabının bazı örneklerini imzalar ve hala mevcut olanlarla tartışıyor. Sonra masalar yıkılır, alan boşalır ve ziyaretçiler eve giderek bisiklet veya araba ile yola çıkarlar. Görüşmeler akşam güneşine adım atarken devam ediyor.
Papaz Ulrich Storck, ana salondaki mikrofonları test eder ve masaları oluşturur. Bir saatten kısa bir sürede “Birbirinizle Konuş” etkinliği başlıyor. Berliner Zeitung'un uzun zaman köşe yazarı filozof Michael Andrick, günümüzün tartışma kültürü hakkında bir ders verecek. Herkes davet edildi – gerçekten hepsi. Saksonya-Anhalt eyaletinde “yangın duvarı” yok.
Saksonya-Anhalt: Bir masadaki tüm partiler
Diesdorf'un cemaati, Michael Andrick'i Salzwedler Urania EV'nin desteğiyle ve belediyede bulunan tüm partilerin temsilcileri ile davet etti: FDP, SPD, CDU, Sol, Bündnis 90/Die Greens ve AFD. Storck, “Ben politik olarak deneyimli bir insan değilim, ama hayata ve insanlara neyin uygun olduğuna dair iyi bir anlayışa sahip olduğuma inanıyorum” diyor. Geçen yılın Mayıs ayında Andrick ile bölgesel Volksstimme gazetesinde bir röportaj okudu. İçinde yazar, sıcak tartışma atmosferi hakkında eleştirel bir şekilde yorum yaptı. Gerçek sorular sık sık ve bazen manipülatif olarak ahlaki olarak tahsil edilir, bu da şimdiki zamanın zorluklarıyla başa çıkmayı zorlaştırır. “Kendimi çok ele almış hissettim,” diyor Storck.
Village Community Center'daki acele gösterdiği gibi, fikir geniş bir onay aldı. Ek sandalyeler taşınır – yaklaşık 60 kişi kahve içmek, pasta yiyin ve Andrick'in sözlerini dinleyin. “Aşk saygıyla ilgilidir”, filozof dersine başlar, bu da onu Papaz Storck'tan Dağı'ndaki vaaza giriş açıklamalarıyla doğrudan bağlantılı hale getirir. Sonra topluluğun ne hareket ettiğini ve mevcut görüş alışverişini nasıl algıladığını soruyor. Cevaplar gelmede uzun değil. “Corona dostlukları ve aileleri yok etti,” diyor bir kadın. Özellikle pandemi Almanya'daki tartışma atmosferini değiştirdi. “Neden herkesin kendi fikri olamaz?” Başka biri sorar. Sohbetler genellikle yüzeyseldir, neredeyse hiç derin tartışmalar yoktur: “Fikrinizi ifade etmekten korkuyorsunuz.”
Saksonya-Anhalt'ta Michael AndrickEmmanuele Contini/Berliner Zeitung
Odada tüm öğleden sonra çok fazla enerji var – konunun ne kadar acilen olduğuna dair bir işaret. Demoskopi Enstitüsü Allensbach tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Almanya'daki insanların sadece yüzde 40'ı olumsuz sonuçlardan korkmadan görüşlerini özgürce ifade edebileceklerine inanıyor.
Andrick, ortak refah sorunlarının, yani siyasi meselelerin bugün ahlaki sorulara yönelik olarak yeniden yorumlandığını söylüyor. Örnek olarak nükleer enerji ile ilgili tartışmadan söz ediyor: “Torunlarınızın radyasyon ölümünü umursamıyorsunuz” – Filozof, bu ifadeyi nükleer enerji ve rakip tartışanlara “insanlık dışı” için damgaladığında her gerçek tartışmanın nasıl sona ereceğine bir örnek olarak kullanıyor. Gerçek enerji politikası sorusu arka koltuk alırken, tartışma kişisel ve ideolojik olarak devam ediyor. Andrick, “Toplumun tüm önemli soruları tartışması son derece tehlikelidir.” “Sonunda, diğer vatandaşlar düşman olur.”
Mehmke'deki belediye mevcut tartışma kültürünü tartışıyor.Emmanuele Contini/Berliner Zeitung
Günümüzde, insanlar bir görüş ifade etmeden önce kendilerini haklı çıkarmak zorunda olduklarını hissettiler. Tipik bir örnek: “AFD'yi sevmiyorum, ama farklı bir göç politikası yapabilirsiniz.” Yalnızca önyargısız farklı görüşlerin açık bir yüzleşmesi sağlıklı bir tartışma kültürüne yol açabilir. Andrick, “Ahlaki Hapishanede” kitabından bazı pasajlar okuyor.
Odadaki ruh hali canlı, tartışma ortaya çıkıyor. Katılımcılar medyanın rolünü özellikle yoğun bir şekilde tartışıyorlar. Bazıları önde gelen medyanın açısını eleştirir, diğerleri ise bilgilerin daha katı kontrolünü talep eder. “Sorun şu ki, bilimsel çizgiyi belirleyen üç medyamız yok,” diyor bir adam. Son yıllarda, tartışma giderek daha fazla ideologlaştırıldı ve bilimsel bilgi sık sık göz ardı edildi.
Kim ne doğru ya da yanlış karar verir?
“Neyin doğru veya yanlış olduğuna kim karar verir? Hangi bilimsel tez doğru veya daha az doğrudur?” Cevaplar Andrick. Özellikle Corona Pandemi'de, önlemlerden aşılamalara kadar birçok açıdan açık bir bilimsel fikir birliği olmadığı gösterilmiştir.
Kahve hepsi, kek neredeyse. Topluluk bütün akşam konuşmaya devam etmek istiyor, ancak Andrick aynı gün Berlin'e geri dönmek zorunda. Kitabının bazı örneklerini imzalar ve hala mevcut olanlarla tartışıyor. Sonra masalar yıkılır, alan boşalır ve ziyaretçiler eve giderek bisiklet veya araba ile yola çıkarlar. Görüşmeler akşam güneşine adım atarken devam ediyor.