bencede
New member
Şansölye Olaf Scholz'un Çarşamba akşamı Maliye Bakanı Christian Lindner'ı ihraç etmesi cesurca mı? Hiç de bile! Hızlı yeni seçim çağrısı yapmak cesurca olurdu. Scholz'un Ocak ayına kadar bir azınlık hükümetine liderlik etme yönündeki uzlaşmacı çözümü ülke için kötü; sorunlar daha da küçülmeyecek.
Almanya'nın temel ikilemi Federal Meclis'teki mevcut siyasi durumdur; Seçmenin iradesini yansıtmıyor. Aksi nasıl olabilir? Almanya'da seçim Ukrayna savaşından önce, ABD seçimlerinden çok önce, ülkenin ekonomik açıdan hâlâ iyi durumda olduğu, Almanların çoğunun salgının sonuçlarıyla uğraştığı ve Merkel'in 16 yıllık iktidarından sonra siyasi değişim istediği bir dönemde gerçekleşti. Federal Cumhuriyet yeni bir başlangıç için yalvarıyordu; dünya tarihi bunu farklı istiyordu, kartlar yeniden karıştırıldı. Peki ya trafik ışığı hükümetimiz? Çağa ayak uyduramadı ve sıkışıp kaldı.
Mevcut hükümet değerli zamanını boşa harcıyor
ABD seçimleri ve Donald Trump'ın transatlantik ilişkileri yeniden düzenleyeceğini açıklamasının ardından ülkenin şu anda ihtiyacı olan şey, günümüzün zorluklarıyla net bir vizyonla yüzleşen bir federal hükümettir. Hızla duyurulan bir seçim kampanyası, tüm partilere modern bir Almanya vizyonunu genişletme ve bunu bir öneri olarak sunma fırsatı verecek. Artık seçmenin karar vermesi gerekiyor.
Yeşiller güvenle Ukrayna için bir çözüm (Alman askerleri Kiev'e mi?), FDP ise bir maliye politikası ana planı (borç freninin sıkılaştırılması mı? Vergilerin azaltılması mı?) önerebilir. SPD yurtdışına yönelik bir ticaret stratejisi (Çin ile daha fazla ticaret?) ve CDU ise işleyen bir devlet konsepti (yeni göç yasası?) başlatabilir. Programında mevcut jeopolitik gelişmeleri dikkate alan, geleceğin zorluklarına yönelik net bir strateji belirleyen ve seçmenlerin iradesiyle desteklenen yeni bir koalisyon olan yeni bir Federal Meclis, Almanya'ya hızlı ve etkili bir şekilde harekete geçme fırsatı verecektir. Güçlü bir Almanya ile ilgilenmeyen bir ABD Başkanı Trump. Bu arada federal hükümet değerli zamanını boşa harcıyor.
Devletin temeli tehlikede
Almanya şu anda çıkmazda. Donald Trump, Yeşiller tarafından istenmeyen adam olarak görülüyor ancak aynı zamanda Baerbock ve Habeck, Xi Jinping'in Pekin'iyle herhangi bir yakınlaşma istemiyor. Almanlar ise 2014 yılında tartışılan ABD ile serbest ticaret anlaşmasını istemediler (tüm insanlar arasında, artık Amerika'nın dostu olan Yeşiller, Angela Merkel'in endişeleriyle TTIP'i engellemesine yardımcı oldular – hatırlayın) klorlu tavuk korkusu). Gerek savaş öncesinde ekonomiyi destekleyen Rus gazının satın alınması, gerekse karşılıklı ticaret siyasi nedenlerden dolayı istenmemektedir. Başka bir deyişle: SPD ve Yeşiller'den oluşan mevcut federal hükümet ABD, Çin ve Rusya'yı -her ne sebeple olursa olsun- ortak olarak tanımıyorsa, büyüme pazarı ve ticaret ortağı olarak geriye kim kalacak? Danimarka?
Olaf Scholz çarşamba günü açıkça belirtti: “Devam et!” istiyor. Arkasında, refah devletine, orduya, idareye, kültüre veya emekliliğe yapılan harcamaların, örneğin vergi artışları yoluyla, borç frenini baltalayarak veya para basmak. Son birkaç yılda alınan siyasi kararlar sonucunda ekonominin büyük bir güç kaybettiğine dair işaretler artıyor. Tersine, bu yapısal gerileme refah devletini ve dolayısıyla bugün hala Scholz'un bütçesinden yararlanan memurların ve kamu sektörü çalışanlarının geçim kaynaklarını tehlikeye atıyor. Ama ne kadar süre daha?
Demokrasinin iyiliği
Bu itirazları açıkça ifade eden, Scholz'un üretiminin perde arkasına bakan, demokrasinin ve sosyal piyasa ekonomisinin refahını makro perspektiften izleyen herkes, devleti yok etmekle karalanmamalı, aksine bir uyarı olarak algılanmalıdır. ses – cesaret ile güç hesaplamaları arasında net bir ayrım yapmanın mümkün olmadığı, kişinin kendi çıkar politikalarının çoğunlukla bir sorumluluk işareti olarak yorumlandığı bir siyasi düzende. Bunun o kadar da kötü olduğunu düşünmüyor olabilirsiniz. Aynı zamanda, tam da demokrasiye ve refah devletine olan sevgiden dolayı, başkalarının daha eleştirel bir değerlendirmeye gelmesine tahammül edebilmelidir. Bu nedenle: şimdi yeni seçimler!
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler
Almanya'nın temel ikilemi Federal Meclis'teki mevcut siyasi durumdur; Seçmenin iradesini yansıtmıyor. Aksi nasıl olabilir? Almanya'da seçim Ukrayna savaşından önce, ABD seçimlerinden çok önce, ülkenin ekonomik açıdan hâlâ iyi durumda olduğu, Almanların çoğunun salgının sonuçlarıyla uğraştığı ve Merkel'in 16 yıllık iktidarından sonra siyasi değişim istediği bir dönemde gerçekleşti. Federal Cumhuriyet yeni bir başlangıç için yalvarıyordu; dünya tarihi bunu farklı istiyordu, kartlar yeniden karıştırıldı. Peki ya trafik ışığı hükümetimiz? Çağa ayak uyduramadı ve sıkışıp kaldı.
Mevcut hükümet değerli zamanını boşa harcıyor
ABD seçimleri ve Donald Trump'ın transatlantik ilişkileri yeniden düzenleyeceğini açıklamasının ardından ülkenin şu anda ihtiyacı olan şey, günümüzün zorluklarıyla net bir vizyonla yüzleşen bir federal hükümettir. Hızla duyurulan bir seçim kampanyası, tüm partilere modern bir Almanya vizyonunu genişletme ve bunu bir öneri olarak sunma fırsatı verecek. Artık seçmenin karar vermesi gerekiyor.
Yeşiller güvenle Ukrayna için bir çözüm (Alman askerleri Kiev'e mi?), FDP ise bir maliye politikası ana planı (borç freninin sıkılaştırılması mı? Vergilerin azaltılması mı?) önerebilir. SPD yurtdışına yönelik bir ticaret stratejisi (Çin ile daha fazla ticaret?) ve CDU ise işleyen bir devlet konsepti (yeni göç yasası?) başlatabilir. Programında mevcut jeopolitik gelişmeleri dikkate alan, geleceğin zorluklarına yönelik net bir strateji belirleyen ve seçmenlerin iradesiyle desteklenen yeni bir koalisyon olan yeni bir Federal Meclis, Almanya'ya hızlı ve etkili bir şekilde harekete geçme fırsatı verecektir. Güçlü bir Almanya ile ilgilenmeyen bir ABD Başkanı Trump. Bu arada federal hükümet değerli zamanını boşa harcıyor.
Devletin temeli tehlikede
Almanya şu anda çıkmazda. Donald Trump, Yeşiller tarafından istenmeyen adam olarak görülüyor ancak aynı zamanda Baerbock ve Habeck, Xi Jinping'in Pekin'iyle herhangi bir yakınlaşma istemiyor. Almanlar ise 2014 yılında tartışılan ABD ile serbest ticaret anlaşmasını istemediler (tüm insanlar arasında, artık Amerika'nın dostu olan Yeşiller, Angela Merkel'in endişeleriyle TTIP'i engellemesine yardımcı oldular – hatırlayın) klorlu tavuk korkusu). Gerek savaş öncesinde ekonomiyi destekleyen Rus gazının satın alınması, gerekse karşılıklı ticaret siyasi nedenlerden dolayı istenmemektedir. Başka bir deyişle: SPD ve Yeşiller'den oluşan mevcut federal hükümet ABD, Çin ve Rusya'yı -her ne sebeple olursa olsun- ortak olarak tanımıyorsa, büyüme pazarı ve ticaret ortağı olarak geriye kim kalacak? Danimarka?
Olaf Scholz çarşamba günü açıkça belirtti: “Devam et!” istiyor. Arkasında, refah devletine, orduya, idareye, kültüre veya emekliliğe yapılan harcamaların, örneğin vergi artışları yoluyla, borç frenini baltalayarak veya para basmak. Son birkaç yılda alınan siyasi kararlar sonucunda ekonominin büyük bir güç kaybettiğine dair işaretler artıyor. Tersine, bu yapısal gerileme refah devletini ve dolayısıyla bugün hala Scholz'un bütçesinden yararlanan memurların ve kamu sektörü çalışanlarının geçim kaynaklarını tehlikeye atıyor. Ama ne kadar süre daha?
Demokrasinin iyiliği
Bu itirazları açıkça ifade eden, Scholz'un üretiminin perde arkasına bakan, demokrasinin ve sosyal piyasa ekonomisinin refahını makro perspektiften izleyen herkes, devleti yok etmekle karalanmamalı, aksine bir uyarı olarak algılanmalıdır. ses – cesaret ile güç hesaplamaları arasında net bir ayrım yapmanın mümkün olmadığı, kişinin kendi çıkar politikalarının çoğunlukla bir sorumluluk işareti olarak yorumlandığı bir siyasi düzende. Bunun o kadar da kötü olduğunu düşünmüyor olabilirsiniz. Aynı zamanda, tam da demokrasiye ve refah devletine olan sevgiden dolayı, başkalarının daha eleştirel bir değerlendirmeye gelmesine tahammül edebilmelidir. Bu nedenle: şimdi yeni seçimler!
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler