bencede
New member
Avrupa'nın ekonomik motoru duruyor; artık tren makinisti bile komutayı bırakıyor. Dürüst olalım: Bu sadece bir zaman meselesiydi. Trafik ışığı hükümeti kurulduğu günden bu yana pratikte derin bir kriz içindedir.
Birlik ve istikrar büyük ölçüde yoktu ve siyasi gidişat giderek belirsizleşti. Geçen hafta Şansölye Olaf Scholz (SPD), Maliye Bakanı Christian Lindner'ı (FDP) görevden alarak, fiilen hükümet krizinin nihai doruk noktasına ulaştığının sinyalini verdi. Muhtemelen duygusal olmayan bir Şansölye'nin verdiği tek duygulandırıcı karar.
Almanya'nın karanlık siyasi geleceği
Trafik ışığı olsun ya da olmasın, Almanya'nın siyasi geleceği kasvetli görünüyor: Federal Cumhuriyet tarihinde ilk kez ülke, İtalya ya da İspanya'da olduğu gibi bir siyasi istikrarsızlık aşamasına sürüklenebilir.
Almanya'da bu tür krizlerde hukuki bir mekanizma devreye giriyor. Yapıcı güvensizlik oyu, Federal Meclis'in Şansölyeyi oylamamasına ve aynı zamanda yenisini seçmesine olanak tanır. Ancak bu mekanizma, şu anda olduğu gibi alternatif parlamento çoğunluğunun mevcut olmadığı durumlarda sınırlarını gösteriyor.
Anayasanın 68. maddesine göre Şansölye, Federal Meclis'in güvenini oylamaya sunabilir. Güvenini kaybederse Federal Başkan'dan Federal Meclis'i erken feshetmesini isteyebilir.
Federal Cumhuriyet tarihinde böyle bir hamle zaten üç kez yapıldı, ancak bu vakalarda Şansölye hâlâ çoğunluğun arkasındaydı ve güven oyu stratejik olarak feshi zorlamak için tasarlanmıştı.
Almanya bir dönüm noktasıyla karşı karşıya, ancak Scholz'un yasama meclisinin başında umduğu bir dönüş değil. Bu durum İtalya'da geçmişte görülen siyasi istikrarsızlığı hatırlatıyor. İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana ülke, sık sık hükümet değişiklikleri ve yüksek derecede siyasi parçalanmayla kendini gösteren krizleri defalarca yaşadı.
Hiçbir parti yeterli parlamento çoğunluğunu sağlayamadığı için istikrarlı hükümetlerin kurulması çoğu zaman başarısız oldu. İtalya, son yıllarda Avrupa'daki siyasi istikrarsızlığın başlıca örneği oldu.
Hükümet krizi: seçimlerden sonra ne olur?
Öte yandan Almanya'da uzun süredir, federalizm ve siyasi sistem sayesinde görece sağlam bir şekilde konumlanan net çoğunluk ve güçlü partiler sayesinde siyasi sistemin istikrarlı olduğu hissi vardı. O zamanlar artık geçmişte kalmış olabilir.
İtalya Başbakanı Giorgia Meloni ve koalisyon ortakları Lega ve Forza Italia, son seçimlerde salt çoğunluğu elde etti. Siyasi açıdan ülke şu anda en azından istikrarlı. Ancak Almanya'da tüm partilerin tamamen dağılması riski var. Gelgit döndü.
CDU'nun muhalefet rolünden faydalanması ve önümüzdeki seçimlerden zaferle çıkması çok muhtemel. AfD de mevcut ruh halinden yararlanıyor. Parti anketlerde en iyi sonuçları elde ediyor ve önümüzdeki seçimlerde en güçlü ikinci güç haline gelebilir. Ancak Meloni'nin “İtalya'nın Kardeşleri” partisinin aksine Federal Meclis'te herhangi bir siyasi ittifak bulamıyor.
Alliance Sahra Wagenknecht (BSW) dahil olmak üzere tüm partiler AfD ile çalışmayı reddetti. Hıristiyan Demokratların şansölye adayı Friedrich Merz'in, bu senaryoyu defalarca reddetmesinin ardından seçimlerden sonra AfD ile çalışma lehine konuşması pek mümkün görünmüyor. Peki sonra ne olur?
FDP Federal Meclis'e giremezse geriye tek seçenek kalacak: CDU ile SPD arasında büyük koalisyon. AfD'yi engellemek için seçimlerin en büyük kaybedeni yeniden iktidara gelebilir: SPD.
Almanya değişti; geleceğe dair vizyon eksikliği var. Brandt, Kohl ya da Schröder gibi karizmatik liderlerin eksikliği var. Ve böylece kazananlar ve kaybedenler muhtemelen birlikte yönetecekler, ancak bu, daha önce yalnızca Güney Avrupa ülkelerinde gözlemlenen siyasi açıdan istikrarsız bir senaryoda. Şimdi sıra Federal Cumhuriyet'te: “Hoş geldin Almanya, muz cumhuriyetinin yeni gerçekliğine hoş geldin!”
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler
Birlik ve istikrar büyük ölçüde yoktu ve siyasi gidişat giderek belirsizleşti. Geçen hafta Şansölye Olaf Scholz (SPD), Maliye Bakanı Christian Lindner'ı (FDP) görevden alarak, fiilen hükümet krizinin nihai doruk noktasına ulaştığının sinyalini verdi. Muhtemelen duygusal olmayan bir Şansölye'nin verdiği tek duygulandırıcı karar.
Almanya'nın karanlık siyasi geleceği
Trafik ışığı olsun ya da olmasın, Almanya'nın siyasi geleceği kasvetli görünüyor: Federal Cumhuriyet tarihinde ilk kez ülke, İtalya ya da İspanya'da olduğu gibi bir siyasi istikrarsızlık aşamasına sürüklenebilir.
Almanya'da bu tür krizlerde hukuki bir mekanizma devreye giriyor. Yapıcı güvensizlik oyu, Federal Meclis'in Şansölyeyi oylamamasına ve aynı zamanda yenisini seçmesine olanak tanır. Ancak bu mekanizma, şu anda olduğu gibi alternatif parlamento çoğunluğunun mevcut olmadığı durumlarda sınırlarını gösteriyor.
Anayasanın 68. maddesine göre Şansölye, Federal Meclis'in güvenini oylamaya sunabilir. Güvenini kaybederse Federal Başkan'dan Federal Meclis'i erken feshetmesini isteyebilir.
Federal Cumhuriyet tarihinde böyle bir hamle zaten üç kez yapıldı, ancak bu vakalarda Şansölye hâlâ çoğunluğun arkasındaydı ve güven oyu stratejik olarak feshi zorlamak için tasarlanmıştı.
Ancak bu kez çoğunluk yok. Şansölye, erken seçimleri geciktirmek için poker oynadı ve başlangıçta güven oylamasını en azından yeni yıla kadar beklemek istediği izlenimini verdi. Ancak Pazar akşamı Caren Miosga ile yaptığı televizyon röportajında görünüşe göre muhalefetin baskısına boyun eğdi: “Ben de bunun hızlı bir şekilde olmasını istiyorum” dedi Scholz. Artık siyasi geleceğine Noel'den önce karar verilebilir.
Almanya bir dönüm noktasıyla karşı karşıya, ancak Scholz'un yasama meclisinin başında umduğu bir dönüş değil. Bu durum İtalya'da geçmişte görülen siyasi istikrarsızlığı hatırlatıyor. İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana ülke, sık sık hükümet değişiklikleri ve yüksek derecede siyasi parçalanmayla kendini gösteren krizleri defalarca yaşadı.
Hiçbir parti yeterli parlamento çoğunluğunu sağlayamadığı için istikrarlı hükümetlerin kurulması çoğu zaman başarısız oldu. İtalya, son yıllarda Avrupa'daki siyasi istikrarsızlığın başlıca örneği oldu.
Hükümet krizi: seçimlerden sonra ne olur?
Öte yandan Almanya'da uzun süredir, federalizm ve siyasi sistem sayesinde görece sağlam bir şekilde konumlanan net çoğunluk ve güçlü partiler sayesinde siyasi sistemin istikrarlı olduğu hissi vardı. O zamanlar artık geçmişte kalmış olabilir.
İtalya Başbakanı Giorgia Meloni ve koalisyon ortakları Lega ve Forza Italia, son seçimlerde salt çoğunluğu elde etti. Siyasi açıdan ülke şu anda en azından istikrarlı. Ancak Almanya'da tüm partilerin tamamen dağılması riski var. Gelgit döndü.
CDU'nun muhalefet rolünden faydalanması ve önümüzdeki seçimlerden zaferle çıkması çok muhtemel. AfD de mevcut ruh halinden yararlanıyor. Parti anketlerde en iyi sonuçları elde ediyor ve önümüzdeki seçimlerde en güçlü ikinci güç haline gelebilir. Ancak Meloni'nin “İtalya'nın Kardeşleri” partisinin aksine Federal Meclis'te herhangi bir siyasi ittifak bulamıyor.
Alliance Sahra Wagenknecht (BSW) dahil olmak üzere tüm partiler AfD ile çalışmayı reddetti. Hıristiyan Demokratların şansölye adayı Friedrich Merz'in, bu senaryoyu defalarca reddetmesinin ardından seçimlerden sonra AfD ile çalışma lehine konuşması pek mümkün görünmüyor. Peki sonra ne olur?
FDP Federal Meclis'e giremezse geriye tek seçenek kalacak: CDU ile SPD arasında büyük koalisyon. AfD'yi engellemek için seçimlerin en büyük kaybedeni yeniden iktidara gelebilir: SPD.
Almanya değişti; geleceğe dair vizyon eksikliği var. Brandt, Kohl ya da Schröder gibi karizmatik liderlerin eksikliği var. Ve böylece kazananlar ve kaybedenler muhtemelen birlikte yönetecekler, ancak bu, daha önce yalnızca Güney Avrupa ülkelerinde gözlemlenen siyasi açıdan istikrarsız bir senaryoda. Şimdi sıra Federal Cumhuriyet'te: “Hoş geldin Almanya, muz cumhuriyetinin yeni gerçekliğine hoş geldin!”
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler